OLIEVELD SLANGENPOMP

De pomp voor slangen wordt ook wel de pomp voor olieslangen genoemd. Het vat van de slangenpomp is direct verbonden met het onderste uiteinde van de slang en de plunjer gaat met de zuigerstang in het pompvat. De slangenpomp bestaat uit een pompvat, een vaste klep en een holle plunjer met een bewegende klep.

De busverbindingen lopen in het binnenste deel van de buitenste cilinder. De zuiger is een holle cilinder van naadloze stalen buizen met een glad oppervlak en een ringgroef. Zanddeeltjes kunnen zich ophopen in de groef. De smeerolie in de groef beschermt het oppervlak van de zuiger tegen zanddeeltjes.

De bergbare zuigklep kan de olie in de olieleiding aftappen en de zuigklep uittrekken door de stangkolom te laten zakken en de haak aan de onderkant van de zuiger vast te klemmen om de zuigkop van de zuigklep te bijten. De zuigkop neemt echter meer ruimte in beslag in de pomp om de anti-impactafstand en het spelingvolume van de pomp te vergroten, waardoor deze gemakkelijk door gas kan worden aangetast en de pompefficiëntie kan verminderen. In de meeste putten wordt een slangpomp onder de slang geïnstalleerd om de olie uit de slang te verwijderen. Omdat de diameter van de zuiger groter is dan de tubing, kan deze niet samen met de tubing in de zuiger worden geplaatst. In het algemeen wordt de zuiger eerst naar beneden in de put geleid, dan langs de zuigerstang en dan wordt een ontkoppelaar gebruikt om de zuiger in de pomp aan te sluiten.

Het principe van de pomp van de olieveldslang

Tijdens het pompproces beweegt de plunjer op en neer met de zuigerstang in het pomphuis. Tijdens de opgaande slag sluit de meelopende klepkogel op de plunjer en wordt de vaste klepkogel geopend. De plunjer voert de olie in de bovenste kamer af naar de olieleiding van de pomp. Op dat moment komt de olie onder inlaatdruk via de vaste klep in de onderste kamer van het pomphuis. Als bij de neergaande slag de vaste klep wordt gesloten en de schuifklep wordt geopend, komt de olie in de onderste kamer van de pomp via de plunjer in de bovenste kamer van het pomphuis.

De pomp van de toepassingsolieveldslang

De buispomp heeft een eenvoudige structuur, lage kosten, grote verplaatsing, eenvoudig onderhoud en lage initiële kosten. Het toelaatbare pompdiameterbereik van dezelfde buisdiameter is groter dan dat van de stangpomp. De olieleiding moet echter worden opgepompt wanneer de pomp wordt gecontroleerd en de werklast is groot, dus is de pomp geschikt voor koolbedmethaanbronnen met een lage pompdiepte en een hoge productie. De pomp heeft ook enkele tekortkomingen, zoals ernstige slijtage van de pijpen, een slecht aanpassingsvermogen van steenkoolpoeder en een slecht aanpassingsvermogen van een horizontale put.

STANGPOMP OLIEVELD

Staafpomp, ook wel bekend als insteekpomp, de vaste staafpomp is voorzien van een binnen- en buitenwerkend vat, buiten het werkvat, boven met het wervellichaam en de borgring (borgring positie onder de pompdiepte), wanneer de pomp buiten de cilinder wordt geplaatst met de slang naar beneden in de put, en dan werken met voering, zuiger-cilinder ontmoet buiten aan de onderkant van de staaf in het werkvat en gefixeerd door een veer. Daarnaast is er een vaste stangpomp vast in de bodem van het pomphuis, en een bewegende cilinderbodem vaste stangpomp met de stang-aangedreven pompvat heen en weer gaande beweging.

De stangpomp is een integrale diepe putpomp zonder bus, kan in hoogste vaste (RHA, RWA), vaste bodem (RHB, RWB) volgens zijn structuur worden verdeeld; bestaat uit door de zuiger ingebouwde pompassemblage, externe vaste assemblage twee delen. De zuigerstang is het belangrijkste onderdeel van de stangpomp. Hij verbindt de pompeenheid met de pompeenheid en brengt de kracht van de pompeenheid over naar de pompeenheid.

Het principe van de pomp van de olieveldstaaf

Net als buispompen vertrouwen stangpompen op de heen en weer gaande plunjerbewegingen om olie naar de grond te pompen. Tijdens de opwaartse slag worden de vaste en ringkleppen geopend en de bewegende kleppen gesloten, wordt de putvloeistof uit het vat van de bronpomp gespoeld en wordt de vloeistof op de plunjer naar de grond gezogen. Tijdens de neerwaartse slag opent de bewegende klep, sluiten de vaste klep en de ringklep om een secundaire compressie te vormen en stroomt de putvloeistof via de bewegende klep naar de plunjer.

De toepassing van de pomp van de olieveldstaaf

Staafpomp is eenvoudig te repareren, zelfs in het geval van geen noodzaak om op te heffen uit de slang, maar alleen nodig om op te heffen uit de zuigerstang, die werklast en intensiteit verminderd. Het heeft echter ook de nadelen van een complexe structuur, gemakkelijke slijtage en hoge productiekosten. De pompdiameter die onder dezelfde buisdiameter is toegestaan, is kleiner dan die van de buispomp. Het is geschikt voor rechte en hellende putten met grotere pompdiepte en kleinere output (puthelling ＜75゜) of zand, steenkoolput.